bu blogun amacı nedir?

Merhaba, 

Benim artık yazmaktan sıkıldığım, yazarken kendimi junior S.ibel C.an gibi hissettiğim kilo alıp verme hikayemle merhaba.

Yazmaktan sıkılmamın nedeni yüzleşmekten sıkılmak değil, istikrarsızlıktan dolayı hikayemin hiç stabil olmaması ve çok uzun olması.

Tombiş bir bebeklik. Zayıf bir çocukluk. Adolesanlığın ilk etabından sonra Orta 3'ten itibaren (şimdinin 8. sınıfı sanırım?) artan bir iştah ve kilo alma durumu. Kilo aldıkça kendine kızan, kızdıkça yiyen bir genç kız. Lisede 80'i gördüğüme eminim. Sonra üniversiteye başlama ve üniversitenin 3. yılında diyetisyen eşliğinde 84'ten 62'ye düşme. Ne güzel değil mi? Sonra yedi kilosunu yurtdışına 6 haftalığına yaz kampına gidince alma. Dönünce kilo almaya devam etme. maksimum kiloyu 76'da sabitledikten sonra 2006-2012 arasında sayısını unuttuğum kereler 62 ike 75 civarında gidip gelme. 6 ay 38 bedensem 3 ay 42 beden kalan üç ay da 40 beden bir yılı tamamlayabilme.. Tekrar 67'yi zorladığım bir dönemde aşık olup, ilişkinin getirisiyle ohh evde film izleyelim izlerken popcorn bira içelim, hadi şarap açalım, hadi sen bir kokteyl yap, aaa canım şunu istedi derken 73'e fırlama.. 73'ü zorladığım yaz, 2011, sevgilimin de durumdan rahatsızlığı belirtmesi benim de hak vemem ve sadece nişan için 66'ya düşüp kendi düğünüme 73 kilo gitmem.. Nasıl bir 73 kilo ise 36 beden  gelinlik giydim o ayrı.. (Bu arada boy 1.62-1.63 civarı. Vücut yapım atletik olduğundan geniş omuz, yüzme vs, bu boyda 60 kiloyken 36 beden giybilmem de ayrı bir enteresanlık olarak not düşülsün)

Şu anda durum nedir? Neden buradayım?

Kendi düğünüme bile gayet kilolu gitmem, kendime, aileme, sevgilime verdiğim sağlığıma, kiloma dikkat edeceğime dair sözleri en fazla 2-3 hafta tutabildim. Geçtiğimiz eylülde Karatay diyetiyle 6 kilo verdim sonra Karatay beni baydı ve junk food, binge eating vb bilimum rezillikle 76nın üstüne çıktım. Sonrasında ise diyet yapamama durumuma Karatay'daki ara öğünsüz beslenme biçimi mi yoksa günde 4-5 öğünlü klasik diyetisyen beslenmesi mi doğru soruları eklendi. Bu konuda kafa karışıklığım ve sinirim hala devam ediyor. Birbirinden bu kadar farklı beslenme biçimleri bu konuda deney yapma, bilimsel verileri sınama şansı olmayan bizlerin önüne konuluyor. Sonrası kafa karışıklığı, çaresizlik, mutsuzluk, demotivasyon vs vs.

Neyse 30'a girmeme günler kalmışken kesin ve onaylanmış beslenme biçimi arayışımı "yaa bu işi yapan insanlar nasıl yapmış, başaranların yaptıklarına bak sen de!" noktasına çevirdim. Instagram'daki "clean eating" etiketli resimler, spor günlükleri ve sevgili Aslı bana ilham verdi. Gözümün önünde düzenli bir günlük, fikir alabileceğim bir platform olarak son çare blog açtım. 

Kendime 10 haftalık bir hedef koydum. Bu 10 haftada zayıflama hedefi değil, 10 hafta istikrarlı bir şekilde düzgün beslenmek ve spor alışkanlığı elde etmek. 10 herşeyin doğru düzgün yapıldığı hafta ile bir yaşam tarzı oturtmak ve tabii ki o 10 haftanın sonunda tatilime kendimden daha memnun çıkmak!

• gece yemelerimi bırakmak
• gizlice kalorili şeyler yeme huyumdan kurtulmak (bu huyum insalık onuruna aykırı derecede rezil :) )
• bedenime dair sürekli memnuniyetsizlik halimi emek verip sağlıklı bir beden algısına çekmek
• metabolik rahatsızlıklardan korunabileceğim bir yaşam biçimi benimsemek
• yağlı ve hımbıl değil fit ve dinamik bir bedene sahip olmak
• dönemsel değil tüm zamanımın %80'ini doğru yiyecek seçimleri ve fiziksel aktiviteyle geçirmek
• zayıfladığım dönemde yaptığım dolap temizliği sonucu dolabımı kaplayan 36-38 beden giysilerimi giyebilmek, şu anki kilomda amca girdiğim bir kaç giysinin kısırdöngüsünden kurtulmak, giyecek masrafından da kurtulmak
• örtünme amaçlı değil kendimi ifade edebileceğim şekilde giyinmek
• hormon değerlerimi, vitamin ve mineral değerlerimi sağlıklı sınırlarda tutmak
• bir kaç yıla düşündüğüm hamilelik için sağlıklı bir beden hazırlamak
• mutlulu da mutsuzluğu da yiyecekten çıkarma anlayışımdan kurtulmak 
• bana çok destek olan ama onlarca kez söz verip sözümü tutmadığım eşimin bu konuda güvenini kazanmak
• kilo sorunum ve yeme bozukluğumla paralelikleri olduğunu düşündüğüm erteleme ve atalet alışkanlıklarımdan kurtulmak (bunlar hayatımı ciddi biçimde etkiliyor..)
• sürekli bir kilo verme gündemine ve ajandasına sahip olmaktan kurtulmak
• kendimin ve en sevdiklerimin özel günlerini "ne giyeceğim ben şimdi yaa" hezeyanıyla kendime zehir etmemek
• 
  

gibi hedeflerim ve motivasyon kalemlerim var!

Şu anda blogu yazarken kazınan midemi, dolapta bulunan abur cuburlarla değil, sabırla hazırladığım üzerine tarçın serpilmiş bir orta boy muz, 3 ceviz ve yanına birazcık beyaz peynirin yer aldığı tabakla doyurmam bile, blogun, "yazmaya ve yazdığınla yüzleşmeye yüzün olsun" faydasının ilk getirisi olabilir! :)

Bu konuda söyleyecek çoook şeyim var ama laf değil eylem diyor, 10 haftalık maratonumu başlatıyorum.

D.